به زبان ساده، اندام جنسی مردانه، اسپرم(نطفه مردانه) تولید می‌کند و اندام جنسی زنانه تخمک(نطفه زنانه).
مرد، اسپرم تولید شده در بیضه‌هایش را توسط مایع منی و از طریق آلت تناسلی، به مهبل(واژن، مجرای تناسلی زن) وارد می‌کند. این اسپرم‌ها بعد از انزال در مهبل زن باقی می‌مانند و تعدادی از آنها با شنا کردن در محیط مرطوب آنجا وارد رحم می شوند.
اسپرم بعد از وارد شدن به رحم زن در طول آن حرکت می‌کند و بالا می‌رود، اگر بعد از ورود اسپرم به رحم، تخمکی در آنجا موجود باشد، عمل لقاح با پیوستن اسپرم و تخمک تکمیل می‌شود و جنین تشکیل می‌گردد. این جنین در رحم مادر لانه‌گزینی می کند که این اتفاق همان بارداری است.
مردان دو نوع اسپرم تولید می‌کنند، اسپرمی که حاوی کروموزوم X است و اسپرمی که حاوی کروموزوم Y است.
اسپرم X، درشت تر و سنگین تر از اسپرم Y و طول عمر آن هم بیشتر است. اسپرم Y، کوچکتر و سریعتر است ولی کم جان تر و ضعیفتر و طول عمرش هم کوتاه تر است. در واقع تفاوت این دو نوع اسپرم است که پایه و اساس انتخاب جنسیت را تشکیل می دهد و تمام روشهای انتخاب جنسیت در طبّ جدید مبتنی بر این تفاوتها است.
اگرچه اسپرمهای Y ضعیف تر و دارای عمر کوتاه تری هستند ولی تعداد شان بسیار بیشتر از اسپرمهای X است و این جبران کننده نقطه ضعف آنهاست و موجب یکسان شدن تقریبی تعداد موالید دختر و پسر می شود. اسپرمهایY نسبت به محیط اسیدی بسیار حساسند و سریعا در این محیط ها از بین می روند ولی در مقابل اسپرمهای X در این محیط ها مقاومت بیشتری دارند و به این علت در تعیین جنسیت از شستشوهای اسیدی یا قلیایی استفاده می شود.
زنها تنها یک نوع تخمک با کروموزوم X تولید می‌کنند. اگر اسپرم X مرد با تخمک زن لقاح کند، فرزند، دختر خواهد شد و اگر اسپرم Y مرد با تخمک زن درآمیزد، جنین حاصله پسر خواهد شد.