«دختر و پسر ندارد. مهم این است که فرزند سالم باشد.» این جمله را بارها و بارها شنیده‌ایم. اما واقعیت آن است که اعماق دل افراد معمولا چیز دیگری می‌گوید. در واقع انسان موجودی انتخابگر است و آرزوی دیرینه‌اش این بوده که جنسیت فرزندش را خودش تعیین کند و به اصطلاح جنسش جور باشد.
این روزها بحث تعیین جنسیت جنین به موضوع داغی تبدیل شده که خیلی از همسران، حتی در جوامع پیشرفته به دنبال تعیین جنسیت جنین خود هستند.اما آیا واقعا می‌توانیم جنس فرزندمان را خودمان انتخاب کنیم؟
راستی اگر تعیین جنسیت فرزند آسان بود، چند درصد افراد دختر یا پسر بودن کودکشان را انتخاب می‌کردند؟جنسیت جنین چگونه شکل می‌گیرد؟
سال‌هاست که دانشمندان اعلام کرده‌اند هر یک از والدین نیمی از ساختار ژنتیکی کودکشان را تامین می‌کنند.درباره ی تعیین جنسیت جنین نیز این مساله صادق است،به نحوی که دو کروموزم جنسی هر فرد،یکی از پدر و یکی از مادر تامین شده است.دو نوع کروموزوم جنسی در بدن وجود دارد:کروموزوم X و کروموزوم Y.
سلول جنسی زن (تخمک) دارای فرمول XX است و به فرزندش می تواند فقط یک کروموزم X بدهد.اما سلول‌های جنسی مرد (اسپرم) دارای دو نوع کروموزم جنسی Y وX هستند. بنابراین بسته به اینکه کدام نوع اسپرم (حاویX یا Y) با تخمکی که حاوی کروموزوم X است ترکیب شود،تعیین جنسیت جنین انجام می‌شود. اگر اسپرم حاوی کروموزم Y موفق به نفوذ در تخمک شود، جنین پسر خواهد بود و اگر اسپرم حاوی X به تخمک وارد شود، جنین، دختر خواهد بود.
در واقع تمام روش‌های توصیه شده برای تعیین جنسیت جنین، پیش از وقوع حاملگی موثرند. حتی چند ثانیه پس از لقاح، دیگر نمی‌توان جنسیت جنین را تغییر داد، زیرا بلافاصله پس از ورود اولین اسپرم به تخمک، غشایی محکم در اطراف آن ایجاد می‌شود که اجازه ورود اسپرم دیگری را نمی‌دهد.